پر عیارسازی از طریق دانه بندی:
در اثر خردایش، سنگ آهن به بخش های مختلف دانه بندی تقسیم می شود که توزیع آهن در این بخش ها متغیر است و این موضوع می تواند برای پرعیارسازی کانسنگ آهن مورد استفاده قرار گیرد. توزیع آهن در بخش های مختلف دانه بندی بستگی به سختی کانی آهن دار و باطله همراه دارد.
چنانچه سختی کانی آهن دار بیشتر از باطله همراه باشد در اثر خردایش، باطله بیشتر خرد شده و مقدار آهن در بخش های دانه ریز کم خواهد بود. و بالعکس اگر سختی باطله بیشتر باشد در این صورت کانی آهن دار بیشتر خرد شده و در بخش های دانه درشت عیار آهن پایین خواهد بود.
به عنوان نمونه از سنگ های آهن تاکونیت می توان نام برد که باطله همراه آهن بسیار سخت بوده و در اثر خردایش معمولا قسمت های آهن دار خرد شده و در بخش های درشت عیار آهن بسیار پایین است و می توان با سرند کردن ساده و جدا کردن دانه های درشت، عیار آهن را در محصول باقی مانده چند درصدی بالا برد و بالعکس. در معادن آهن کالیفرنیا، باطله مربوطه نرم بوده و در بخش زیر ۷۵ میکرون مقدار آهن بسیار پایین می باشد.
با نرمه گیری از محصول خرد شده و خارج کردن آن از مسیر می توان عملا عیار آهن را بالا برد. این روش به تنهایی برای پرعیارسازی سنگ آهن برای مصارف صنعتی کافی نبوده و و عملا مرحله ی اول پرعیار سازی را تشکیل می دهد و محصول حاصله پس از حذف بخش فقیر از آهن مجددا مورد عملیات پرعیارسازی قرار می گیرد.
ادامه دارد.