روش های فرآوری کانسنگ آهن(بخش هشتم، پرعیارسازی از طریق واسطه‌ی سنگین)

 

پرعیارسازی از طریق واسطه‌ی سنگین:

در این روش، یک پالپ با ذرات بسیار کوچک و با وزن مخصوص بالا معلق در آب ساخته می‌شود که وزن مخصوص پالپ کمتر از وزن مخصوص کانی آهن و بیشتر از وزن مخصوص باطله می‌باشد. در اثر این پدیده، دانه‌های باطله‌ی همراه دانه های آهن شناور و جدا می‌شوند.

این دستگاه ها با ذرات نسبتا درشت ۱ تا ۵ میلی متر کار می‌کنند. کاربرد ذرات کوچک تر باعث افزایش دانسیته و ویسکوزیته‌ی پالپ می شود و بدین ترتیب مانع از جدایی باطله از کانسنگ می‌شود.

ذرات معلق در پالپ باید قابلیت جدایش را داشته باشند و معمولا از ذراتی تشکیل می‌شوند که دارای خاصیت مغناطیسی هستند و قابلیت جدا کردن توسط جداکننده‌ی مغناطیسی و مصرف مجدد را نیز دارند. چنانچه از این روش برای پرعیار کردن سنگ‌های آهن استفاده شود باید سنگ معدن فاقد مگنتیت باشد. در غیر این صورت، باید این مواد توسط جداکننده‌ی مغناطیسی با میدان ضعیف جدا شوند.

دستگاه‌های واسطه‌ی سنگین معمولا با پالپی با وزن مخصوص ۲/۷ تا ۳ تن بر متر مکعب کار می‌کنند و به اشکال مختلف استوانه‌ای و کلاسیفایر مکانیکی و سرانجام به صورت هیدروسیکلون در صنعت وجود دارند. کارآیی این دستگاه‌ها بستگی به درجه‌ی آزادی کانی و ابعاد به کار برده شده دارد.
چنانچه توزیع ذرات به صورت دانه ریز باشد، دستگاه کارآیی خود را از دست می دهد.

ادامه دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *