آشنایی با فرآیند تولید کنسانتره از سنگ آهن(بخش سوم و پایانی)

آشنایی با فرآیند تولید کنسانتره از سنگ آهن

       سپس این مواد معدنی با ابعاد کمتر از ۳۰ میلی متر، به منظور خردایش بیشتر وارد مرحله آسیاب می‌شود که بصورت تر انجام می‌پذیرد. در این مرحله، مواد توسط آسیاب خودشکن یا نیمه خودشکن و یا آسیاب غلتکی فشاری تا اندازه ۵/۰ تا ۱ میلی متر آسیاب می‌شوند.

       این ماده با ابعاد ۵/۰ تا ۱ سپس به مرحله بعدی هدایت می‌شود و در آنجا توسط آسیاب‌های گلوله‌ای مورد خردایش بیشتر قرار می‌گیرد.

       در این قسمت‌ها که خردایش در محیط تر انجام می‌پذیرد، ابعاد خردایش توسط هیدروسیکلون‌ها کنترل می‌گردد. و هدایت مواد که در آب شناور هستند و ترکیب دوغ آب را ایجاد کرده اند، توسط پمپ‌ها انجام می‌شود.

       ذرات پس از عبور از مرحله آسیاب به ابعاد بسیار ریز مورد نظر رسیده اند و لازم است به منظور جدا کردن مواد با ارزش از ترکیبات باطله داخل اسلاری، وارد مرحله بعدی شوند. اسلاری توسط پمپ به مرحله جدایش مغناطیسی هدایت می‌شود. جداکننده‌های مغناطیسی تر، عموماً جداکننده‌های نوع درام هستند. اسلاری از روی این درام‌ها که دارای خاصیت مغناطیسی هستند عبور داده می‌شود. کانی‌های آهن دار به درام می‌چسبند. و در انتهای درام توسط یک تیغه از روی درام جمع آوری می‌شوند. سایر کانی‌های موجود در دوغ آب نیز از ته ریز تجهیز خارج می‌شوند.

       این جداکننده‌های مغناطیسی دارای انواع شدت پایین، شدت متوسط، شدت بالا و گرادیان بالا هستند که انتخاب آنها براساس خواص مواد معدنی و تست فراوری که قبلاً روی ماده معدنی به انجام رسیده است، صورت می‌پذیرد. و در صورتیکه عناصری مانند فسفر و گوگرد در کنسانتره وجود داشته باشد، از روش فلوتاسیون برای جدایش مواد مزاحم از کنسانتره استفاده می‌شود.

سنگ آهن پرعیار شده حاوی مقادیری آب است که باید آبگیری و خشک گردد و رطوبت آن به ۱۰-۹ درصد برسد. بدین منظور از فیلترها برای جدایش آب کنسانتره بدست آمده، استفاده می‌شود. سپس کنسانتره آبگیری شده به انبار محصول منتقل و در آنجا دپو می‌گردد.

       باطله نیز برای آبگیری به سمت تجهیزاتی بنام تیکنر هدایت می‌شود. در آنجا مواد جامد ته نشین شده و آب بصورت سرریز از بالای تیکنر خارج می‌شود. ذرات جامد ته‌نشین شده نیز توسط بازوی جمع کننده کف تیکنر به سمت مرکز هدایت و توسط پمپ به سمت سد باطله هدایت می‌شوند. برای افزایش سرعت ته نشینی این مواد از مواد شیمیایی پلیمری بنام فلوکولانت استفاده می‌شود که باعث چسبیدن ذرات باطله به یکدیگر و افزایش سرعت سقوط آنها می‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *